Ik heb het al eens eerder genoemd en dit is voor mij ook een belangrijk onderwerp, omdat het zo'n tegenstrijdig ding is. Ik zeg het maar zoals het is, ik geloof niet in acceptatie ;) Als je ergens niet blij mee bent, waarom zou je het dan accepteren? Je kan het zien zoals het nu is. Dat kan. Zo heb je het ook gemanifesteerd en zo is het nu. Maar nu verder? Als ik ergens niet blij mee ben, ga ik verder zoeken naar een beter voelende oplossing. De twee niet opgeloste/ geaccepteerde dingen in mijn leven zijn de auto-immuun ziekte en de suikerverslaving. Ik zeg bewust 'de', want 'mijn' zorgt er volgens mij alleen maar voor dat het bij me blijft en ik wil er vanaf!
In een andere post had ik het over cellulite als voorbeeld, maar voor jou kan dat ook onverklaarbare pijn rond je keizersnede zijn. Of heel iets anders waar je de oplossing nog niet voor hebt gevonden.
Je mag ook iets niet willen accepteren omdat je er graag anders naar zou willen gaan kijken. En daarbij net dat tikkie (cupping) nodig hebt om wél blij te zijn met jezelf (en ik zeg het nog maar eens: niet alleen mentaal maar je fysieke gezondheid pak je ook meteen mee met cupping).
Hoe fijn is het als je merkt dat jouw actie om iets aan te pakken gewerkt heeft? En hoe fijn is het als je daardoor beter in je vel komt en dat zich uitbetaald op alle andere vlakken in je leven? Dat wil je toch?
Dat is waar het om gaat en dat is waar je het voor doet! Niks accepteren. Gewoon doorgaan net zolang tot je happy bent! Daar gaat het leven tenslotte om.
Nu heb ik voor mezelf biiijjjjna de oplossing gevonden die waarschijnlijk nog veel beter uit gaat pakken dan ik vantevoren had kunnen bedenken. Maar ben er nog niet, en dat hoeft ook niet. Zolang ik maar het gevoel heb dat ik niet stilsta. Go with the flow!
Dankzij NEI sessies en de HEALY coach (en mijn eigen, niet aflatende kracht om nooit op te geven) kom ik steeds een stukje dichterbij. Keep you posted!
Liefs!
Reactie plaatsen
Reacties